Zimne stopy to nie zawsze efekt przebywania na mrozie, czy nietrafnie dobranej garderoby. Niekiedy nawet choroby tak popularne, jak miażdżyca, czy cukrzyca nie mają tu nic do rzeczy. Dlatego, iż zziębnięte notorycznie palce u stóp mogą być pokłosiem wad genetycznych i tak zwanej choroby Raynauda.
Czym charakteryzuje się to schorzenie?
Przede wszystkim tym, że zostaje zaburzona praca między układem krążenia a układem nerwowym. W wyniku tego dochodzi do uszkodzenia tak zwanych włosniczków, czyli bardzo drobnych naczyń krwionośnych, które leżą bardzo blisko siebie. Koniec tej anomalii medycznej jest taki, iż owe maleńkie uszkodzone naczyńka krwionośne źle przewodzą impulsy nerwowe, doprowadzając do tego, że pacjentowi z syndromem Raynauda wiecznie zimno w stopy. A to dlatego, że on w sposób zdecydowanie silniejszy odbiera bodźce płynące z jego mózgu, jak i środowiska zewnętrznego. I w taki oto sposób wyziębienie i marznięcie kończyn dolnych mogą wywołać u niego czynniki, które są dla innych zupełnie neutralne.
Co może wywołać nasilenie się objawów w chorobie Raynauda?
Po pierwsze przyczynić się do tego, że chory ma zimne stopy przez niemal cały czas w owej chorobie może na przykład wypicie bardzo gorącej kawy lub herbaty. To zapewne dlatego, że gorące napoje powodują chwilowe zaburzenia ciepła w obrębie kończyn dolnych. Stopy marzną tymże pacjentom także wtedy, gdy są zmuszeni mieć kontakt z niskimi temperaturami przez dłuższy czas. Uczucie zimnych stóp wywołuje u tych osób także palenie tytoniu. Również tak powszechne zjawisko, jak zdenerwowanie i silny stres może u nich wywołać duże dolegliwości bólowe w obrębie stóp.
Czy choroba Raynauda jest w pełni uleczalna?
No niestety nie. Tego schorzenia genetycznego nie da się w pełni wyleczyć. Można tylko łagodzić jego objawy i stosować się do ogólnej profilaktyki dotyczącej zdrowia stóp. Tak naprawdę u większości pacjentów, tak po prawdzie nie wiadomo, co wywołało pojawienie się tej choroby. Tylko u niewielkiej garstki z nich da się stanowczo powiedzieć, że winne temu schorzeniu są uwarunkowania genetyczne.
Kto jeszcze oprócz chorych na syndrom Raynauda może cierpieć z powodu nadmiernie zimnych stóp?
A choćby nastolatki w okresie dojrzewania. Tyle że w ich przypadku winę i to całkowitą za to zjawisko ponoszą hormony. Na zimne stopy mogą także narzekać osoby ze skłonnością do częstych migren. Również menopauza jest czasem, w którym częściej niż zazwyczaj paniom marzną stopy, bo im z kolei dokuczają naprzemiennie uderzenia zimna i gorąca. Także niskie ciśnienie tętnicze predysponuje do tej niezbyt przyjemnej choroby.