Głóg jest ciernistym krzewem lub niewielkim drzewem i w Polsce spotyka się go w lasach i zaroślach oraz w niskich partiach górskich. Jako roślina ozdobna uprawiany jest w sadach i aglomeracjach miejskich, ponieważ jest niezwykle łatwy w uprawie i znosi zarówno mocne zanieczyszczenia i suche, mało próchniczne podłoża.
Jego zwyczajowa nazwa to kolidupa. W Polsce występuje również głóg jednoszyjkowy, ale łatwo je od siebie odróżnić ze względu na kolor kwiatów – jednoszyjkowy ma kwiaty kremowe, natomiast dwuszyjkowy ciemnoczerwone. Owoce głogu mają czerwony kolor, są niewielki i kuliste, przywodzące na myśl borówkę brusznicę.
W lecznictwie
Głóg dwuszyjkowy (zobacz) właściwości swoje zawdzięcza zawartości składników czynnych jakimi są flawonoidy, kwasy trójterpenowe, procyjanidy, fitosterole i sole mineralne znajdujące się przede wszystkim w suszonych kwiatach, które zbiera się w czerwcu i suszy w temperaturze 30 stopni. Składniki te zawierają też mocno dojrzałe – twarde i czerwone owoce, które zbiera się we wrześniu i suszy najpierw w temperaturze 30 stopni, a potem w 50 stopniach. Owoce zawierają również małe ilości witaminy C.
Głóg właściwości lecznicze posiada dosyć silne – działa łagodząco na układ nerwowy niwelując stres, oraz obniża poziom cholesterolu i wspomaga leczenie nadciśnienia, które jest bardzo powszechną chorobą cywilizacyjną. Stosowanie głogu w formie herbatek ziołowych jest sensowne jedynie wtedy, kiedy stosuje się je regularnie przez okres przynajmniej dwóch miesięcy.